Niezależnie od tego, czy grasz w piłkę wodną czy nie, ważne jest, aby zrozumieć zasady gry. Zasady są ważne, ponieważ pomagają zapewnić fair play i bezpieczeństwo graczy. Zasady pomagają również określić, jak gracze powinni być ustawieni i jak piłka powinna być przekazywana.
Historia water polo
W całej swojej historii water polo przeszło wiele zmian przepisów. Zmiany te wpłynęły na jego rozwój w różnych aspektach. Te zmiany regulacyjne zmieniły grę z prostego pokazu umiejętności pływackich na pełnoprawne zawody sportowe.
Zmiany te obejmują stworzenie przepisów chroniących sportowców przed oszustwami i zapewniających uczciwość w grze. Przepisy te zostały stworzone, aby uczynić water polo sportem wyczynowym. Zostały również wprowadzone, aby gra była odpowiednia dla krytych basenów.
Poza tymi zmianami, gra została również dostosowana do warunków zdrowotnych sportowców. Graczom nie wolno popychać ani trzymać przeciwnika podczas przebywania pod wodą. Dodatkowo, gracz nie może być tacklowany podczas pobytu pod wodą.
Water polo jest popularnym sportem w wielu krajach na całym świecie. Jest szczególnie popularne w Chorwacji, Hiszpanii, Grecji, na Węgrzech i w Niemczech. Niektóre kraje przyjęły również water polo jako sport, np. Holandia, Szwajcaria i Rumunia.
Water polo zaczęło się rozwijać w Szkocji w połowie XIX wieku. Uważa się, że zostało opracowane przez Williama Wilsona, mistrza klubu Arlington Baths w Glasgow.
Water polo stało się sportem, gdy Angielski Związek Pływacki uznał grę w 1885 roku. Początkowo water polo było rozgrywane bez żadnych regulacji. Gra odbywała się w rzece Świętego Wawrzyńca. Pierwszy międzynarodowy mecz water polo został rozegrany pomiędzy Anglią a Szkocją 28 lipca 1890 roku. Mecz został wygrany przez Anglię 4-0.
Następnie odbyła się seria meczów pomiędzy Anglią a Szkocją. Pierwszy mecz został rozegrany w Kensington Baths w Londynie. Był on relacjonowany przez „Standard” i „Morning Post”. Mecz ten był pierwszym meczem water polo z udziałem sędziego.
Faule w water polo
Podczas gry w water polo przepisy obejmują rzuty wolne i faule. Mają one kluczowe znaczenie dla strategii gry.
Gra w water polo trwa od 45 minut do jednej godziny. Składa się z czterech ośmiominutowych tercji. Sędziowie sygnalizują początek okresu gwizdkiem. Sędziowie sygnalizują również zdobycie bramki lub przerwę w grze. Mogą przyznawać rzuty wolne lub rzuty karne.
Faule są częste podczas gier water polo. Zwykłe faule obejmują przebywanie zbyt blisko bramki, brak strzału lub posuwania piłki w ciągu 30 sekund oraz utrudnianie gry przeciwnikowi, który nie jest w posiadaniu piłki.
Faule karne są mniej powszechne. Występują one, gdy zawodnik popełni faul w odległości pięciu metrów od bramki. Drużynie atakującej przyznawany jest strzał karny. Musi on być wykonany jednym ciągłym ruchem.
Najczęstszym faulem głównym jest kopnięcie zawodnika drużyny przeciwnej. Celowe kopanie lub uderzanie przeciwnika może skutkować trwałym odesłaniem.
Inne faule główne to zatapianie zawodnika ofensywnego, ściąganie zawodnika ofensywnego i przeszkadzanie w wykonaniu wolnego podania. Faul w odległości pięciu metrów od bramki może również uniemożliwić ofensywie strzelenie gola.
Faul ofensywny ma miejsce, gdy zawodnik atakujący wchodzi do środka linii dwóch metrów bez piłki. Sędzia może również przyznać faul główny drużynie przeciwnej, jeśli stoi ona przed bramką lub jeśli zawodnik znajduje się w pozycji, w której prawdopodobne jest, że przewinienie będzie miało bramkę.
Faule poważne mogą zmienić przebieg meczu. Jeśli zawodnik popełni trzy faule poważne, zostaje odesłany z gry na 20 sekund. Dodatkowo, drużyna, która otrzyma trzy faule poważne, zostaje zdegradowana.
Podawanie piłki jedną ręką
Używanie niewłaściwej ręki do rzucania piłek jest dobrym sposobem na zapewnienie sobie mniej niż wybitnego występu na boisku. Handling piłkę z jedną ręką jest zupełnie inna gra w piłkę. Najlepszym sposobem na to jest pozwolić drugiemu koledze z drużyny zdobyć pierwszą bramkę. Jest niewiele rzeczy bardziej frustrujących niż tablica wyników pełna bandytów. Jedynym sposobem na wyjście z tej trudnej sytuacji jest pozwolenie komuś innemu na grę na boisku. Wspomniany wcześniej kolega z drużyny będzie prawdopodobnie dobrym kandydatem do zdobycia wielozadaniowego trofeum. Na szczęście ma lepsze opanowanie piłki niż poprzedni zasiedziali zawodnicy. Miejmy nadzieję, że ten scenariusz się nie powtórzy.
Skoro już przy tym jesteś, nie zapomnij postawić prawej stopy do przodu. Skoro już przy tym jesteś, nie bój się rzucić na przeciwnika, jeśli dopisze ci szczęście. W końcu, trochę swagger goes a long way in the game of life. Miejmy nadzieję, że twój kolega z drużyny będzie miał podobne nastawienie. Idealnie, będzie on twoim partnerem w zbrodni. Na koniec, miej oczy szeroko otwarte na następne jedno lub dwa przejścia. Nigdy nie wiadomo, twój kolega może być następnym gorącym strzałem.
Pozycje w water polo
Podczas meczu water polo zawodnik musi zajmować różne pozycje, aby skutecznie występować. Pozycje w water polo obejmują bramkarza, skrzydłowego, obrońcę, centrum, punkt i dwumetrowego obrońcę. Każda pozycja ma unikalny zestaw obowiązków.
Pozycja bramkarza jest jedną z najtrudniejszych pozycji w water polo. Dzieje się tak dlatego, że bramkarz musi być w stanie wynurzyć się z wody, aby zatrzymać strzały. Bramkarz musi być również w stanie pokryć całą klatkę bramki i śledzić strzały. Bramkarz jest również w stanie dotknąć piłki dwoma rękami.
Pozycja środkowa jest najważniejszą pozycją atakującą w water polo. Środkowy napastnik ustawia się pomiędzy punktowym obrońcą a bramkarzem. Na tej pozycji szuka otworów w obronie, szybko się obraca i oddaje strzały obok bramkarza. Idealnie, środkowy napastnik ma zwinność, siłę i dokładność.
Obrońca dwumetrowy jest głównym obrońcą dwumetrowego człowieka przed bramką. Jest on również zobowiązany do pilnowania największego zawodnika w drużynie przeciwnej. Musi on również stale „stać z przodu” dwumetrowca, aby uniknąć podania. Nie może faulować dwumetrowca w ciągu trzech sekund od faulu na obwodzie basenu.
Zawodnicy na pozycji środkowej mieli większą masę ciała, obwód klatki piersiowej i obwód przedramienia. Mieli również istotną dodatnią korelację z obwodem barku, klatki piersiowej (mesosternum), talii (minimum) i zgiętego ramienia.
Pozycja skrzydłowego jest drugą najważniejszą pozycją atakującą w water polo. Wynika to z faktu, że praworęczni zawodnicy muszą umieć grać wokół słabej strony przeciwnika. Ponadto, praworęczni gracze muszą nauczyć się grać w strefie obronnej.